رابطه جوّ آموزشی با فرسودگی تحصیلی وکیفیت تجارب یادگیری در دانش آموزان

   هدف این پژوهش بررسی رابطه جو آموزشی با فرسودگی تحصیلی وکیفیت تجارب یادگیری در دانش آموزان دختر متوسطه ناحیه 2 شیرازبوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر پایه سوم مدارس متوسطه ناحیه 2 شیراز بود که به روش نمونه گیری، خوشه ای تک مرحله ای نمونه ای به حجم200 دانش آموز انتخاب شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی ماسلاخ (1981) و پرسشنامه کیفیت تجارب یادگیری نیومن(1990) و پرسشنامه جوّ آموزشی راف و همکاران(1997)استفاده شد. داده ها با استفاده ازآمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) وآمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان) بدست آمد. یافته های تحقیق نشان داد بین جوّ آموزشی با فرسودگی تحصیلی رابطه معکوس و بین جوّ آموزشی با کیفیت تجارب یادگیری رابطه مستقیم معنادار بدست آمد. ابعاد جوّ آموزشی با فرسودگی تحصیلی رابطه معکوس معنادار نشان دادند. بین تمامی ابعاد جوّ آموزشی به جز ادراک دانشجویان از مدرسین با کیفیت تجارب یادگیری رابطه مستقیم معنادارنشان دادند. ابعاد جوّ آموزشی قادر به پیش بینی تغییرات واریانس متغیر فرسودگی تحصیلی و کیفیت تجارب یادگیری بودند.